تور دبی سالومه سیر

بی (/ duːˈbaɪ / doo-BY ؛ عربی: دبی ، رومیزه شده: Dubayy [dʊˈbajj] ، تلفظ عربی خلیج فارس: [dəˈbaj]) پرجمعیت ترین شهر در امارات متحده عربی (امارات متحده عربی) و پایتخت امارت دبی است. . [5] [6] [7] دبی که در قسمت شرقی شبه جزیره عربستان در ساحل خلیج فارس واقع شده است ، هدف آن این است که مرکز تجاری غرب آسیا باشد. [8] این مرکز همچنین یک قطب بزرگ حمل و نقل جهانی برای مسافران و بار است. [9] درآمد نفت به سرعت بخشیدن به توسعه شهر ، که از قبل یکی از قطب های مهم تجاری بود ، کمک کرد. میزان تولید نفت دبی 2.1 درصد اقتصاد امارت خلیج فارس در سال 2008 را تشکیل می داد. [10] اقتصاد دبی که از اوایل قرن 20 میلادی به عنوان مرکز تجارت منطقه ای و بین المللی درآمد ، به درآمد حاصل از تجارت ، گردشگری ، هواپیمایی ، املاک و مستغلات و خدمات مالی متکی است. [11] [12] [13] [14] بر اساس داده های دولت ، جمعیت دبی در آرون تخمین زده شده است

اجرای قانون نیروی پلیس دبی ، که در سال 1956 در محل نایف تاسیس شد ، صلاحیت اجرای قانون در مورد امارت را دارد. این نیرو تحت فرماندهی مستقیم محمد بن راشد آل مکتوم است. [نیاز به منبع] پلیس دبی ناوگان اتومبیل های عجیب و غریب را اداره می کند دبی و راس الخیمه تنها اماراتی هستند که با سیستم قضایی فدرال امارات متحده عربی مطابقت ندارند. [75] دادگاه های قضایی امارت شامل دادگاه بدوی ، دادگاه تجدیدنظر و دادگاه تجدیدنظر است. دادگاه بدوی از دادگاه مدنی تشکیل شده است که کلیه دعاوی مدنی را رسیدگی می کند. دادگاه کیفری ، که دعاوی ناشی از شکایات پلیس را می شنود. و دادگاه شرع که مسئول امور بین مسلمانان است. غیرمسلمانان در دادگاه شرع حاضر نمی شوند. دادگاه صلاحیت عالی ترین دادگاه امارت است و فقط در مورد مسائل حقوقی رسیدگی می کند. [76] قوانین الکل فروش و مصرف الکل ، اگرچه قانونی است ، اما کاملاً تنظیم می شود. افراد غیر مسلمان بزرگسال مجاز به مصرف مشروبات الکلی در مکان های دارای مجوز ، به طور معمول در هتل ها ، یا در خانه با داشتن مجوز الکل هستند. مکانهای دیگری غیر از هتلها ، کلوپها و مناطق خاص مشخصاً ممنوع است

وق بشر مقاله اصلی: حقوق بشر در دبی لطیفه ، دختر حاکم دبی ، در فوریه 2018 از دبی فرار کرد اما در اقیانوس هند دستگیر شد [79] در گذشته شرکت های دبی به دلیل نقض حقوق بشر علیه کارگران مورد انتقاد قرار گرفته اند. [80] [81] [82] برخی از 250،000 کارگر خارجی در شهر ادعا شده اند که در شرایطی که توسط دیده بان حقوق بشر “کمتر از انسانی” توصیف شده است زندگی می کنند. [83] [84] [85] [86] بدرفتاری با کارگران خارجی موضوع ساخت مستند دشوار «بردگان در دبی» (2009) بود. [87] دولت دبی بی عدالتی های کارگری را انکار کرده و اظهار داشت که اتهامات ناظر (دیده بان حقوق بشر) “نادرست” بوده است. این فیلمساز در مصاحبه ها توضیح داد که چگونه برای جلوگیری از کشف مقامات ، جریمه های سنگینی به خبرنگاران که سعی در مستندسازی نقض حقوق بشر ، از جمله شرایط کارگران ساختمانی دارند ، مخفی کاری لازم بود. در اواخر مارس 2006 ، دولت گام هایی را برای اجازه اتحادیه های ساختمانی اعلام کرده بود. علی الكعبی ، وزیر كار امارات متحده عربی گفت: “كارگران مجاز به تشكیل اتحادیه ها هستند.” وظایف دستیابی به هدفی غیرقانونی. هر کارمند با حداقل 6 ماه زندان و بیش از یک سال مجازات مجازات خواهد شد ، زیرا حبس به دلیل ترک شغل یا وظایفی است که سلامت یا امنیت مردم را تحت تأثیر قرار می دهد ، یا خدمات عمومی دیگری را که به نفع عموم است تحت تأثیر قرار دهد. ” هرگونه اقدام به گسترش اختلاف در بین کارمندان مجازات حبس دارد و در همه موارد ، خارجیان تبعید می شوند. [89] اعمال همجنسگرایانه طبق قوانین امارات متحده عربی غیرقانونی است. [90] آزادی بیان در دبی محدود است ، شهروندان و شهروندان به دلیل ابراز مخالفت با خانواده سلطنتی یا قوانین و فرهنگ محلی با مجازات شدید دولت روبرو هستند. [91] بیشتر کارگران کم درآمد قربانی قاچاق انسان یا کار اجباری هستند در حالی که برخی از زنان حتی به تجارت رو به رشد جنسی در دبی ، مرکز قاچاق انسان و فحشا قاچاق می شوند. [92] افترا در شبکه های اجتماعی جریمه ای در دبی با جریمه نقدی تا نیم میلیون درهم و حبس تا 2 سال است. در ژانویه 2020 ، سه نفر از مهاجران سریلانکا به دلیل ارسال پست های افترا آمیز در فیس بوک ، هر یک 500000 AED جریمه شدند. [93] در 3 سپتامبر 2020 ، گاردین گزارش داد که صدها هزار کارگر مهاجر به دلیل سقوط قیمت نفت و COVID-19 ، کار خود را از دست داده و در دبی گرفتار مانده اند. بسیاری در شرایط ناامیدانه ای در اردوگاه های شلوغ کارگری بدون حقوق و هیچ منبع مالی دیگری گرفتار شده بودند.